ଶ୍ରୀ ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର

ଆବିର୍ଭାବ :- ୧୦-୦୧-୧୮୯୮
ତିରୋଧାନ :- ୨୫-୧୧-୧୯୬୫
ଜନ୍ମସ୍ଥାନ :- କୁମାରଙ୍ଗ ଶାସନ, ବାଣପୁର, ଖୋର୍ଦ୍ଧା

ଓଡ଼ିଆ ବ୍ୟଙ୍ଗ ସାମ୍ବାଦିକତାର ସ୍ଥପତି ତଥା ଓଡ଼ିଆ  ସାହିତ୍ୟର ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରବାଦପୁରୁଷ ଗୋଦାବରୀଶ ମହାପାତ୍ର ଓରଫ ନିଆଁଖୁଣ୍ଟା ମହାପାତ୍ରେ ଆଧୁନିକ ଖୋର୍ଦ୍ଧା ଜିଲାର ବାଣପୁର ଅନ୍ତର୍ଗତ କୁମାରଙ୍ଗ ଶାସନରେ ୧୮୯୮ ମସିହା ଅକ୍ଟୋବର ପହିଲାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ୧୯୨୧ ମସିହାରେ ପଣ୍ଡିତ ଗୋଦାବରୀଶ ମିଶ୍ରଙ୍କ ପ୍ରରୋଚନା ତଥା ତତ୍ତ୍ୱାବଧାନରେ ତାଙ୍କର ସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷା ସମାପ୍ତ ହୋଇଥିଲା ସତ୍ୟବାଦୀ ବନବିଦ୍ୟାଳୟରେ । ସେହିଠାରୁ ହିଁ ତାଙ୍କ ମନରେ ଦେଶପ୍ରେମ ଓ ସମାଜ ଉତ୍ଥାନର ପ୍ରେରଣା ମିଳିଥିଲା । ଏହାପରେ ସେ କଟକରେ ତତ୍‍କାଳୀନ ରେଭେନ୍ସା କଲେଜରେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ହାସଲ କରିଥିଲେ । ୧୯୩୦ ମସିହାରେ ପଣ୍ଡିତ ଗୋଦାବରୀଶ ମିଶ୍ର ବାଣପୁରରେ ଏକ ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟ ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ । ମହାପାତ୍ରେ ଏହି ବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରଥମ ସଚିବଭାବେ ଦାୟିତ୍ୱରେ ରହିଥିଲେ ଏବଂ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକରୂପେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।

ପରବର୍ତ୍ତୀ ଅବସ୍ଥାରେ ସେ କିଛିଦିନ ପାଇଁ ଶଶିଭୂଷଣ ରଥଙ୍କଠାରୁ 'ଦୈନିକ ଆଶା'ର ସଂପାଦନା ଦାୟିତ୍ୱ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ସ୍ୱାଧୀନ ଚେତନା ଓ ବ୍ୟଙ୍ଗ ତାଙ୍କ ଲେଖାମାନଙ୍କର ମୂଳଭିତ୍ତି ଥିଲା ଏବଂ କୌଣସି ଘଟଣା, ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ବା ପରିସ୍ଥିତିର ସମାଲୋଚନା ସେ ବ୍ୟଙ୍ଗଧର୍ମୀ ଭାଷା ଓ ଶୈଳୀରେ ଆଲୋଚନା, କବିତା କିମ୍ବା କାହାଣୀ ଆକାରରେ ଅତି ନିର୍ବିକାର, ନିରପେକ୍ଷ ଓ ନିଖୁଣଭାବେ କରିପାରୁଥିଲେ ।  ମାସିକ ବ୍ୟଙ୍ଗ ପତ୍ରିକା 'ନିଆଁଖୁଣ୍ଟା' ତାଙ୍କ ନିପୁଣ ସାମ୍ବାଦିକତାର ଅପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦୀ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ । 'ନିଆଁଖୁଣ୍ଟା' ସମ୍ପାଦନା କରି ଓଡ଼ିଶାର ଚିରାଚରିତ ସାମାଜିକ ଓ ରାଜନୈତିକ ଦୋଷଦୁର୍ବଳତାକୁ ସେ ମୃଦୁ ଓ କଟୁ ସମାଲୋଚନା ସହ ସର୍ବସାଧାରଣ ସମ୍ମୁଖରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରୁଥିଲେ । ତାଙ୍କର ଚାତୁର୍ଯ୍ୟପୂର୍ଣ୍ଣ ଓ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟପୂର୍ଣ୍ଣ ଲିଖନଶୈଳୀ ତାଙ୍କୁ ଖୁବ୍‍ ଲୋକପ୍ରିୟ କରିପାରିଥିଲା । ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ବିଶେଷତ୍ୱ ଥିଲା ଯେ ରାଜନୀତିରେ ଯେତେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ବା ମାରାତ୍ମକ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ନିଆଁଖୁଣ୍ଟାର ବ୍ୟଙ୍ଗ, ସମାଲୋଚନା ବା ଭର୍ତ୍ସନାରୁ କେହି ବି ବାଦ୍‍ ପଡ଼ୁନଥିଲେ । ଏହି ପତ୍ରିକା  ୧୯୩୮ରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇ ୧୯୬୪ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାୟ ଦୀର୍ଘ ୨୭ ବର୍ଷ ଧରି ସଫଳଭାବେ ଚାଲିଥିଲା । ନିଜ ଜୀବନର ମୂଲ୍ୟବାନ ପଚାଶ ବର୍ଷ ଦେଇ ମହାପାତ୍ରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଗୌରବମଣ୍ଡିତ କରିଥିଲେ । ୧୯୫୭ ମସିହାରେ ସେ 'ଟୁଆଁଟୁଇଁ' ନାମକ ଏକ ଶିଶୁ ପତ୍ରିକା ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ । ଏହି ପତ୍ରିକାର ଅଧିକାଂଶ ବିଷୟବସ୍ତୁ କାହାଣୀ ଓ କବିତା ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେଗୁଡ଼ିକରେ ସାମାଜିକ ସଚେତନତା ଓ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରାଯାଉଥିଲା ।  ଜଣେ ପୋଖତ କବିଭାବେ ଗୋଦାବରୀଶଙ୍କ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ଜାତୀୟତାବୋଧ, ସମାଜ ସଚେତନତା, ପଲ୍ଲୀଜୀବନ ପ୍ରତି ଆକର୍ଷଣ ଓ ମଣିଷ ପ୍ରତି ସମବେଦନା ଉପରେ ଆଧାରିତ ଥିଲା । ତାଙ୍କର 'କଣ୍ଟା ଓ ଫୁଲ' ଏବଂ 'ଉଠ କଙ୍କାଳ' ଯଥାକ୍ରମେ ୧୯୫୯ ଓ ୧୯୬୨ରେ ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଲାଭ କରିଥିଲା । ୧୯୬୫ ନଭେମ୍ବର ୨୫ ତାରିଖରେ ତାଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହେବାର ବର୍ଷକ ପରେ 'ବଙ୍କା ଓ ସିଧା'କୁ କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ମିଳିଥିଲା ।

ଗୋଦାବରୀଶ ରକ୍ତପାତ, ବିଦ୍ରୋହ, ବନ୍ଦୀର ମାୟା, ବୀର ଯୁବକ, ରାଜଦ୍ରୋହୀ, ପ୍ରେମପଥେ ପରି ଯୁଗୋପଯୋଗୀ ଉପନ୍ୟାସମାନ ମଧ୍ୟ ଲେଖିଯାଇଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ଦୁଇଟି ପ୍ରସିଦ୍ଧ କାହାଣୀ 'ମାଗୁଣିର ଶଗଡ଼' ଓ 'ନୀଳ ମାଷ୍ଟରାଣୀ'କୁ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ରୂପ ଦିଆଯାଇଛି ।


ରଚନାବଳୀ
କବିତା
କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ସଂକଳନ

Copyright © 2024 Odia Virtual Academy. All rights reserved      Total Visitors-   1

scroll